Monday, June 25, 2012

ಅಕ್ಷರವಾಗಿಹ ಭಾವಗಳಲ್ಲಿ
ನೋವುಗಳೆಲ್ಲಾ ನಕ್ಕಿಹುದು
ತನ್ನನೆ ನುಂಗಿದ ನಿನ್ನೆಯ ನಡುವೆ
ನಾಳೆ ಆಸೆ ತಲೆ ಎತ್ತಿಹುದು |೧

ಬೊಗಸೆಗೆ ಸಿಗದ ನೆನಪಿನ ಬಿಂದು
ಸಾಗರವಾಗಿ ಉಕ್ಕಿಹುದು
ತನ್ನನೆ ತೇದ ತಂದೆಯ ನೆನಪು
ಕಂಗಳಂಗಳದಿ ಬಿಕ್ಕಿಹುದು |೨

ಮರೆತಿಹ ನಿನ್ನೆಯ ಮರೆಯದ ಕನಸು
ಚುಚ್ಚಿ ಕೊಲ್ಲುವುದು ಅನವರತ
ಕಾದಿಹೆ ನೀನು ಕಷ್ಟದ ವರ್ಷವ
ತಾಳ್ಮೆಯ ಶರಧಿಯ ಬತ್ತಿಸುತ |೩

ಕಾಲದ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಸುಟ್ಟಿಹ ಗಾಯ
ನಿನ್ನ ಅಗಲುವಿಕೆ ಮರೆಯುವುದೆ ?
ಮಾತ ಹಿಂದಿನ ಅವಿತಿಹ ಚಾಟಿ
ಏಟ ಕಾರಣವ ಅರಿತಿರದೆ
ಮರಳೋ ನೆನಪಲೇ, ಅದು ಯಾಕೋ ಯಾತನೆ
ವೇದನೆಯಲ್ಲದ ಭಾವನೆಯು
ಇದು ಮಾಮರ ಮರೆಯದ ಮಾಮಿಡಿಯು
ಮರೆಯಲಾರದಿದ ಮರೆಸುವ ಮುನ್ನ
ಮೆರೆಯೋ ಸಾಧನೆ ಯಾಚನೆಯು

10 comments:

  1. ಯಾತನೆಗಳೇ ಹಾಗೆ ಅವು ನಿರಂತರ ಕಾಡುವುಅ ಹುಣ್ಣುಗಳು. ಪಟುತ್ವ ಮತ್ತು ಲಯವಿದೆ.

    ಮಾಮಿಡಿ ಪದ ಪ್ರಯೋಗ ನನಗೆ ಮೆಚ್ಚಿಗೆಯಾಯಿತು.

    ನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೂ ಸ್ವಾಗತ.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ನಿಮ್ಮ ಮೆಚ್ಚುಗೆಗೆ ತುಂಬಾ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಬದ್ರಿ ಸರ್.. ನಿಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗಿಗೆ ನನ್ನ ಭೇಟಿ ಇದ್ದೇ ಇದೆಯಲ್ಲ :-)

      Delete
  2. ಕಾಲದ ಬಿಸಿಲಿಗೆ ಸುಟ್ಟಿಹ ಗಾಯ
    ನಿನ್ನ ಅಗಲುವಿಕೆ ಮರೆಯುವುದೆ....


    channagide

    ReplyDelete
    Replies
    1. ಧನ್ಯವಾದಗಳು ದಯಾನಂದರೇ :-)

      Delete
  3. ಅಕ್ಷರವಾಗಿಹ ಭಾವಗಳಲ್ಲಿ
    ನೋವುಗಳೆಲ್ಲಾ ನಕ್ಕಿಹುದು

    ಮರೆಯಲಾರದಿದ ಮರೆಸುವ ಮುನ್ನ
    ಮೆರೆಯೋ ಸಾಧನೆ ಯಾಚನೆಯು

    ವೇರ್ ವಾ!! ಕವನ ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ,
    ಮೇಲಿನ ಸಾಲುಗಳು ಬಹಳ ಹಿಡಿಸಿತು.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ತುಂಬಾ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ವೀರಭದ್ರರೇ :-)

      Delete
  4. manamidiyuva kavana.heege moodi barthaa irali.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ತುಂಬಾ ಧನ್ಯವಾದಗಳು ಉಷೋದಯ ಅವರೇ.. ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇನೆ :-)

      Delete
  5. ನಿಮ್ಮ ಮನಸಿನಲ್ಲಿ ಸಂಜೆಯೇ, ನಿಲ್ಲು ಒಂದು ಕ್ಷಣ.... ಎಂಬ ಮುಗ್ಧತೆ ಇದ್ದ ಹಾಗಿದೆ...
    ಓದುವಾಗ ನಡುನಡುವೆ ಯಾಕೋ ಒಂದೊಂದು ಅಕ್ಷರ ತಡವರಿಸಿದಂತಾಯ್ತು....
    ನನ್ನ ತಪ್ಪೂ ಇರಬಹುದು!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. ಧನ್ಯವಾದಗಳು ವಿನಾಯಕ ಭಟ್ರೆ :-)
      ಮುಂದಿನ್ ಬಾರಿ ಬರೆಯುವಾಗ ನೀವು ಹೇಳಿದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಗಮನದಲ್ಲಿಟ್ಟುಕಂಡು ಬರೆಯಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತೇನೆ.
      ಬ್ಲಾಗ್ ಭೇಟಿಗಾಗಿ ವಂದನೆಗಳು :-)

      Delete